You-Mens Logo

Afvallen is geen kwestie van nóg strenger zijn...

verzadiging_gewichtsverlies

In het begin gaat het vaak prima. Je bent gemotiveerd, hebt een plan, voelt je sterk en ziet resultaat. Maar dan… zakt het in en gaat het mis.

“Ik moet sterk zijn.”
“Ik mag dit niet.”
“Waarom lukt het me niet?”

Je denkt: zie je wel, ik heb geen discipline.
Maar weet je wat? Het ligt niet aan jouw discipline.
Het ligt aan je voorbereiding – aan een plan dat rekening houdt met hoe jouw lijf werkt.

En daar komt o.a. je verzadiging om de hoek kijken. Want zolang jij die niet begrijpt – waar het vandaan komt, wat jouw lichaam nodig heeft – blijf je vechten met jezelf. En dat houd je niet vol.

In deze nieuwsbrief neem ik je stap voor stap mee in dit proces. Drie onderdelen:

  • Wat ís verzadigingsbehoefte eigenlijk?

  • Wat zorgt ervoor dat je zoveel trek hebt?

  • En wat kun je daaraan doen – zónder steeds te leunen op discipline?

Wat ís verzadiging?

Verzadiging gaat verder dan “vol zitten”. Het draait om de vraag:
Hoeveel verzadiging heb jij nodig om niet te blijven snacken, denken aan eten of te eten uit emotie?

Zonder inzicht blijf je afvallen op wilskracht.
Je strijdt met jezelf, telt af tot je weer ‘mag’ eten, denkt de hele dag aan eten, je bent de hele tijd aan het jagen en voor je lichaam is dat een vorm van stress. Dit gaat ervoor zorgen dat je mentale batterij leeg raakt en je gaat denken: Laat maar... Morgen begin ik wel weer opnieuw.

Herkenbaar?

Wat kun je dan wél doen?

De omstandigheden veranderen.
Of je reactie op die omstandigheden veranderen.
Altijd beginnen met optie 1. Niet “volhouden”, maar zorgen dat er minder volgehouden hoeft te worden.

Trucjes zoals water drinken helpen maar een beetje. Het gaat om balans in voeding: eiwitten, vetten, koolhydraten. Zonder die drie in de juiste verhouding blijf je zoeken, snacken, verlangen.
Daarover schreef ik ook een gratis e-book – “Welke trek heb jij?” – je kunt 'm hier downloaden.

Waarom heb je zoveel trek?

Er zijn vier hoofdfactoren die verzadiging beïnvloeden:

  • Fysiologie – te weinig eiwitten, slechte slaap, hormonale disbalans

  • Gedrag – structuur, regelmaat, eten wel of niet beschikbaar

  • Omgeving – wat ligt er op tafel, in het zicht?

  • Psychologie – stress, emotie, overtuigingen

Focus je alleen op “gezonder eten” en je mist de kern.

Durf jij jezelf deze vragen te stellen?

  • Eet ik écht genoeg voor mijn doelen en levensfase?

  • Waar baseer ik mijn porties op – kennis of gevoel?

  • Welke overtuigingen heb ik rondom eten, aankomen of verzadigd zijn?

  • Ben ik bang om “te veel” te eten, zelfs als mijn lichaam het nodig heeft?

Fysiologisch: krijg je wel genoeg?

Laten we eerlijk zijn. Veel mensen die willen afvallen zonder dieet eten structureel te weinig. Bijvoorbeeld 1.200–1.400 kcal per dag, terwijl ze redelijk actief zijn. Dat lijkt logisch, maar als je daarmee 800 tot 1.000 kcal per dag onder je behoefte zit, is het logisch dat je lijf terugvecht.

Afvallen ís je lichaam bewust een tekort geven – maar niet zo dat je lijf in paniek raakt. Dan is het geen controle, maar oorlog.

Mijn persoonlijke valkuil

Al een tijdje probeer ik wat zwaarder te worden. Niet omdat ik ontevreden ben, maar omdat ik sportieve doelen heb. Ik wil sterker worden. Op mijn 50e mijn fitste lichaam ooit (mrt. '26). Maar ik liep vast: Het lukte niet om sterker te worden, spiergroei stagneerde en er bleef maar een vetlaagje op mijn lichaam zitten.

Tot ik ging bijhouden wat ik écht at. Niet op gevoel, maar met een app en weegschaal. Wat bleek?
Ik at gemiddeld 1.700–1.800 kcal, terwijl ik er 2.600–3.000 nodig heb.

En tóch dacht ik dat ik verzadigd was. Herkenbaar?

Mijn eten was “gezond”, licht, met veel volume. Maar te weinig vetten en koolhydraten voor mijn doelen.

Wat gebeurt er als je structureel te weinig eet?

Je lichaam schakelt over op een soort 'spaarstand'. En dat heeft gevolgen:

  • Je stofwisseling (BMR) vertraagt: je verbrandt minder in rust

  • Je hormonen raken uit balans: cortisol (stress), ghreline (honger) en leptine (verzadiging) gaan uit sync, minder schildklierhormonen, tragere schildklierwerking, en mogelijk verstoord testosteron

  • Je suikerverslaving groeit: je lichaam wil snelle brandstof

  • Je progressie stagneert: in sport, energie, vetverbranding en zelfs slaapkwaliteit

Zelfs als je alles “goed” doet, kun je te weinig eten. En dan werkt je lijf tegen je. Dat is geen zwakte. Dat is biologie.

En nu?

Als dit nieuw voor je is, kijk dan eerlijk naar jezelf. Niet met oordeel, maar met nieuwsgierigheid.

  • Gebruik een app en weegschaal – al is het maar een week – om je blinde vlekken te zien

  • Voed je lichaam, niet alleen je trek

  • Plan vaste eetmomenten

  • Wacht niet tot de trek toeslaat, eet al vóórdat je trek krijgt

Want soms is het niet je zwakke wil, maar je biochemie die je ondermijnt.

En precies daarom bestaat mijn programma Unlock Your Health.

Geen 1.200 kcal-schema. Geen one-size-fits-all.

Maar leren wat jij nodig hebt om je systeem te voeden, je stressoren te begrijpen, en eindelijk verzadiging te voelen. Fysiek én mentaal.

Want zolang jij onder druk staat van restrictie, schiet je door in compensatie.
En dat patroon – restrictie → verlangen → overeten → schuldgevoel – herhaalt zich eindeloos.

De echte oplossing?

Flexibiliteit. Niet alles-of-niets.
Je mag chocola eten – maar je hoeft het niet.
Je mag een koekje – maar je kiest bewust of het je helpt.

Dat is het verschil tussen achteraf denken: “Had ik maar…” of: “Yes, dit ging goed vandaag.”

En dat wordt op een dag jouw nieuwe normaal.
Dan is voeding geen stressbron meer, maar een krachtbron.


Tot slot:

Als je iets meeneemt uit deze nieuwsbrief, laat het dan dit zijn:

  • Trek is geen zwaktebod

  • Verzadiging is geen toeval

  • Jij bent niet zwak – je mist een afgestemd plan

  • En het begint bij zelfcompassie
    Niet: “Ik moet het beter doen.”
    Maar: “Wat heb ik nodig om dit beter te kunnen doen?”

Gun jezelf die ruimte. En blijf oefenen. Dat is groei.

Wil je hier actief mee aan de slag?
Dan is dit precies waar we samen in kunnen duiken. In een traject dat niet alleen kijkt naar wat je eet, maar waarom je eet zoals je eet.

Laat me weten of je daar klaar voor bent.

Of lees dit nog eens rustig terug. Misschien ontdek je bij de tweede keer wéér iets nieuws over jezelf.