Vetten zijn niet slecht

Vetten en dan met name de goede vetten worden te weinig gegeten. Vetten zijn in een verkeerd daglicht komen te staan. Het zou ons dik maken en het is slecht voor onze gezondheid. Dit is achterhaalde wetenschap en dateert vanuit de zeventiger jaren. In de afgelopen decennia waren er allerlei campagnes om vooral vetarm te gaan eten en de voedings- en farmaceutische industrie hebben hier dankbaar gebruik van gemaakt. Sterker nog die dubieuze onderzoeken zijn door hen gefinancierd.

Minder tot weinig vet eten zou ons slank houden en de welbekende welvaartsziekten tegengaan: hart- en vaatziekten, overgewicht en diabetes type 2. Echter zijn sinds de invoering van alle vetarme producten de welvaartsziekten alleen maar toegenomen. Want de vetten zijn niet het probleem maar de overdaad aan koolhydraten en suikers, ook wel de lege calorieën genoemd omdat ze het lichaam niet voeden maar enkel vullen. Daarbij zorgen ze voor constante bloedsuikerschommelingen.

Je hoort steeds vaker over vetzuren en over de vetzuurbalans. Vanuit de anamneses in mijn praktijk en bij de uitslagen van de EMB test zie ik verschillende gradaties van vetzuurdisbalansen.

Met een vetzuurdisbalans bedoelen wij de balans tussen omega-3 en omega-6.

Omega-6 krijgen wij veelvuldig met onze dagelijkse voeding mee. Het zit in vlees, in plantaardige oliën zoals zonnebloemolie, maïsolie en sojaolie, maar ook in margarine, halvarine en bak- en braadvetten. Het is terug te vinden in bewerkte producten zoals koek, snoep, brood, kant-en-klare producten.

Omega-3 vinden wij terug in vette vis (zalm, haring, makreel), zeekraal, zeewier, avocado, lijnzaad, chiazaad, hennepzaad, walnoten. Omega-3 zorgt ervoor dat de celwand beter toegankelijk is. Hierdoor kunnen voedingstoffen beter opgenomen worden.

Om alle functies goed uit te kunnen voeren is een vetzuurbalans van 3:1 wenselijk. Omega-6: omega-3.
Tegenwoordig is deze verhouding eerder 15:1!

Zodra omega-3/omega-6 niet in balans is, wordt de celwand stugger. Voedingstoffen, water en zuurstof worden dan slechts gedeeltelijk en steeds minder opgenomen in de cellen, en afvalstoffen worden niet meer goed afgevoerd.

Bij deze vetzuurdisbalans kunnen klachten ontstaan zoals:

Concentratieverlies
Verminderde energie
Vermoeidheid
Huidklachten (eczeem)
(Chronische, laaggradige) ontstekingen / auto immuunreacties
Overgangsklachten
Overgewicht
Hart- en vaatziekten
Oogproblemen
Diabetes type 2
Gewrichtsklachten

95% van de mensen loopt een groot risico op gezondheidsproblemen door:

Disbalans tussen Omega-6 en Omega-3
Te laag Omega-3 niveau
Tekort aan vitamine D3

Functies van goede vetten;

Noodzakelijk om de vetoplosbare vitaminen te kunnen opnemen, dit zijn vitamine A, D, E en K. Vitamine K uit bijvoorbeeld broccoli, spruitjes en kool kunnen alléén goed worden opgenomen met een beetje vet. Zonder voldoende vitamine K wordt calcium niet opgeslagen in de botten en tanden.
Zorgen voor meer en langdurige verzadiging doordat ze het dubbele aantal energie leveren per gram tegenover eiwitten en koolhydraten/glucose.
Zorgt voor een stabiele bloedsuiker gedurende de dag, doordat de suikeropname wordt vertraagd.
Leveren cholesterol van waaruit essentiële hormonen worden aangemaakt, waaronder oestrogeen en testosteron.
Ze zijn weerstand verhogend, remmen ontstekingen en beschermen tegen virussen, bacteriën en schimmels.

Ongezonde vetten zijn?

Alle geharde of gedeeltelijk geharde vetten (de essentiële vetzuren zijn erin vernietigd).
Alle geraffineerde oliën (90% van alle supermarkt-olie dus).
Alle reukloze (ontgeurde) oliën of vetten.
Alle oliën rijk aan MOV’s (meervoudig onverzadigde vetzuren), die zijn verhit.
Ranzig geworden vetten (ruiken zurig, muffig en prikkelen het neusslijmvlies).
Alle oververhitte vetten.
Saladedressings en mayonaisesoorten die gemaakt zijn van geraffineerde oliën.
Bijna alle margarines omdat hun basis bijna altijd geraffineerde en vaak ook geharde vetten zijn.
Alle oliën die verpakt zijn in plastic flessen. En alle oliën die in helder doorschijnend glas zitten, dus niet verpakt zijn in donkerbruin of groen glas.
Geoxideerde vetten en oliën. Dit zijn meestal oliën die lang hebben opengestaan of werden blootgesteld aan warmte en licht. Je herkent dit doordat de olie zurig of muffig ruikt.

Blogs die je wellicht ook interessant vindt

22-09-2020